Een huurder die reageert op een advertentie van een makelaar in verband met een huurwoning, hoeft
geen bemiddelingskosten te betalen. Hij is ten slotte niet de opdrachtgever.
Veel makelaars bemiddelen ook bij huur en verhuur. In hun algemene voorwaarden is vaak opgenomen dat
bij huurbemiddeling de huurder een bedrag aan makelaars- of bemiddelingskosten moet betalen. Deze
bepaling is echter onredelijk als het de verhuurder is die de makelaar de opdracht voor de bemiddeling heeft
gegeven. De makelaar mag deze kosten niet in rekening brengen bij de huurder, net zo min als dat de
verhuurder dat mag via zogenaamde ‘servicekosten’.

‘Dat is bij ons gebruikelijk’

Dat het in de makelaardij weliswaar gebruikelijk is dat de bemiddelingskosten door de huurder betaald
moeten worden nadat de huurovereenkomst tot stand is gekomen, betekent nog niet dat dit ook redelijk is.
Huurders betalen zo onterecht vele honderden euro’s aan bemiddelingskosten. Een bij de totstandkoming
van een huurovereenkomst gemaakt beding is namelijk nietig, als daarbij door een derde een onredelijk
voordeel wordt overeengekomen. En dat is het geval bij bemiddelingskosten die doorberekend worden door
de makelaar aan de huurder.

Verhuurder is opdrachtgever
Als je dus als huurder reageert op een aangeboden huurwoning op een site van een makelaar en er komt
een huurovereenkomst tot stand, dan dient de verhuurder als opdrachtgever de makelaar te betalen

In het nieuwe regeerakkoord blijft de aanpak van de getergde woningmarkt bij een set onsamenhangende
maatregelen. Rutte en zijn ministersploeg richten zich vooral op corporaties. Zo spreekt het
regeerakkoord van een kooprecht: huurders van corporatiewoningen moeten hun huurwoningen, tegen
een ‘redelijke’ prijs, kunnen kopen als zij daar interesse in hebben. Over het verkopen van woningen door
woningcorporaties is al veel geschreven. Er zijn goede argumenten om er voor te zijn en ook goede
argumenten om tegen te zijn. Wat vaak mist in de argumentatie is de mening van de consument zelf. Aan
de Nederlandse huurders en kopers is gevraagd hoe zij tegenover dit kooprecht staan.

Kooprecht
Een meerderheid (63%) van de Nederlandse consumenten vindt het kooprecht een goed idee. Slechts een
klein deel (10%) vindt het geen goed idee. Daarnaast vinden kopers (65%) het vaker een goed idee dan
huurders (60%). En de hogere inkomens (72%) vinden het vaker een goed idee dan de laagste inkomens
(58%). Tot slot valt op dat samenwonenden of gehuwden met of zonder kinderen (resp. 66% en 67%)
positiever over het idee zijn dan alleenstaanden of éénoudergezinnen (resp. 55% en 49%). Van die laatste
twee groepen vindt zelfs een relatief grote groep het kooprecht een slecht idee.

Samenvattend kunnen we stellen dat met name de tweeverdieners met een hoger inkomen dit plan een
goed idee vinden. Volgens USP is dat echter niet de groep waarvoor dit kooprecht nou in eerste instantie
bedoeld is. Dit is namelijk niet de groep waarvoor een koopwoning normaliter echt buiten bereik ligt. Onder
de groep waarvoor het kooprecht wel bedoeld is ziet ook een groot deel het kooprecht zitten, maar zorgen
zijn er ook. De zorgen richten zich met name op het feit dat dan de voorraad sociale huurwoningen afneemt.
Met name bij de éénoudergezinnen en alleenstaanden zien we deze zorg terug. Zij hebben vaak zelf
ondervonden hoe lastig het is om een betaalbare woning te vinden. Ook zijn er zorgen over het feit dat
mensen die zich maar net een koopwoning kunnen veroorloven, vaak moeilijk het onderhoud van de
buitenkant van de woning kunnen bekostigen. Dat laatste komt de leefbaarheid in wijken (uitstraling en
onderhoud van de woningen) niet ten goede. Daarnaast kan een corporatie voor de leefbaarheid in een wijk
het meeste betekenen, wanneer haar aandeel van het bezit hoog is. Het kooprecht kan dit bezit
versnipperen.

Redelijke prijs
En dan de volgende vraag: wat is dan een ‘redelijke prijs’ volgens de Nederlandse consument? Daarover zijn
de meningen tussen de verschillende groepen meer verdeeld dan over invoering van het kooprecht zelf.
Kopers vinden het een goed idee maar dan wel met name tegen een prijs die gelijk of dicht tegen de
marktwaarde aan ligt (80% tot 100% van de marktwaarde). Huurders vinden echter dat de ‘redelijke prijs’
tussen de 50% en maximaal 80% van de marktwaarde zit. Ook de hogere inkomens zijn vaker van mening
dat de marktwaarde van de woning een ‘redelijke prijs’ is dan de laagste inkomens. Verder is een
meerderheid van de Nederlanders van mening dat een huurder minimaal 5 jaar in de woning moet wonen
voordat het kooprecht gaat gelden.

Conclusie
We kunnen dus concluderen dat voor de gemiddelde Nederlander de ‘redelijk prijs’ een groter discussiepunt
vormt dan het kooprecht zelf. De vraag blijft uiteraard hoe succesvol dit recht wordt. Uit ervaringen van USP
en vele corporaties blijkt dat het namelijk nog zeer lastig is om huurders over te halen om hun woning
daadwerkelijk te kopen. De interesse van huurders lijkt altijd groot (gemiddeld 24%) maar in de praktijk
wordt die interesse, ondanks de gedane inspanningen van de corporaties, maar zelden omgezet in een
daadwerkelijke koop (gemiddeld 2%-5%). En stel dat de interesse, met dit kooprecht, toch heel groot wordt.
Dan blijkt uit bovenstaande cijfers dat met name de huurders met een hoger inkomen positief zijn. Deze
huurders zullen meer dan gemiddeld gebruik maken van het kooprecht. Zij wonen momenteel in het
algemeen in de duurdere en kwalitatief betere woningen van de corporatie. Een gevolg van het verkopen
van deze woningen, is dat de voorraad van de corporaties niet alleen afneemt maar ook kwalitatief
verslechterd. Het kabinet doet er verstandig aan om zich eens goed af te vragen of dat, naast de voordelen
die eigen woningbezit oplevert, een wenselijke ontwikkeling is.

Stop de sloop, Voor betaalbaar wonen op zaterdag 12 februari 2011 om 13:00 uur op de Dam in
Amsterdam tegen het woonbeleid van dit kabinet. Op het programma staan sprekers van
bewonersgroepen en muziek. Het slopen en verkopen van goede en betaalbare woningen leidt tot
grote schaarste en woningnood. De vorige regering gaf 100 miljard aan de banken en dit kabinet legt
de rekening neer bij de gewone mensen door 18 miljard te bezuinigen. Miljardenbedragen worden van
de gewone mensen geroofd, met als gevolg: minder werk, minder inkomen, minder zorg, duurder
onderwijs en meer milieuvernietiging, meer repressie en hogere woonlasten. Deze regering is bezig
bevolkingsgroepen in de wijken tegenover elkaar op te zetten en daarmee de aandacht af te leiden
van de bezuinigingen.

Plannen regering desastreus
De plannen van de regering Rutte, Verhagen en Wilders zijn desastreus:
De huurtoeslag gaat verder omlaag.
In 2012 daalt

• deze met €15 euro per maand.
• Een wijziging van het puntenstelsel in de zogenaamde schaarse gebieden, dat is vooral in de
  Randstad – stijgen bij verhuizing de huren €120 euro per maand.
• Vanaf 1 januari 2011 mogen nog maar 10% van alle vrijkomende huurwoningen met een huur
  onder de 648 euro worden toegewezen aan de middeninkomens. De rest van deze groep komt
  hiervoor niet meer in aanmerking.
• Grote groepen mensen vallen dan tussen wal en schip. Particuliere huurwoningen zijn er
  nauwelijks en een koophuis is ook voor deze groep onbetaalbaar.
• Er zijn grootschalige bezuinigingen bij organisaties en wijkcentra, die huurders ondersteunen.
• Bij een jaarinkomen vanaf 43 duizend euro gaat de huur met ruim 5% omhoog.
• De 70% – 30 % regel wordt losgelaten. Tot nu toe bestaat de verplichting om 30% sociale
  huurwoningen te bouwen. Deze verplichting wordt afgeschaft. Terwijl er dringend behoefte is aan
  goede en goedkope woningen worden er steeds minder gebouwd.
• Steeds minder sociale huurwoningen worden gebouwd. Hierdoor neemt de woningnood verder
  toe.

Stop de sloop, Voor betaalbaar wonen!
Het wordt tijd dat het verzet tegen deze afbraak zich bundelt en verbreedt.
Een nieuwe landelijke demonstratie is nodig, omdat de woningnood en het tekort aan betaalbare
woonruimte groeit door de sloop in vele wijken. De massale verkoop en samenvoeging van goede en
betaalbare woningen vergroot de leegstand. De woonlasten in Nederland behoren tot de hoogste van
Europa. De regering wil het kraakverbod er door heen duwen.
10 van 24
Stop dit Kabinet!
Door hard werken zijn onze huizen gebouwd. De massale afbraak van goede en betaalbare woningen
is diefstal van gemeenschappelijk woningbezit. Terwijl steeds meer mensen de alsmaar stijgende
woonlasten nog maar nauwelijks kunnen opbrengen, krijgen de woningbedrijven, de
projectontwikkelaars en de banken steeds meer vrijheid om hun winsten en reserves verder te
vergroten. Betaalbare huren liggen tussen de 200 en de 400 euro. Betalende huurders worden als
stadsnomaden van de ene naar de andere kant gedreven. Na enige jaren moeten ze opnieuw in het
belang van de “stedelijke vernieuwing” verkassen. Mensen worden voortdurend hun huizen, wijken of
steden uitgejaagd. Wonen is een recht. Stop de sloop, Voor betaalbaar wonen! Stop dit Kabinet!
Iedere bewoner, bewoners-, buitenlandse- en studenten- en jongerenorganisatie, vakbond(s)lid en
politieke partij die achter de volgende eisen staat is welkom:

• Stop de sloop van goede en betaalbare woningen
• Stop de uitverkoop van goede en betaalbare woningen
• Stop de huurverhogingen
• Van arbeiderslonen moet je kunnen wonen
• Stop de bezuinigingen op de huurtoeslag
• Stop het kraakverbod
• Onmiddellijk uitvoeren van achterstallig onderhoud
• Voor uitbreiding van de sociale woningbouw
• Stop de bezuinigingen en de sociale sloop door dit kabinet,

Samen voor solidariteit

Stop de sloop, Voor betaalbaar wonen op zaterdag 12 februari 2011 om 13:00 uur op de Dam in
Amsterdam tegen het woonbeleid van dit kabinet.